"รอจันทร์"
จันทร์กลางหาว พราวพร่าง กระจ่างฟ้า
สายธารา คราพบ ประสบส่อง
เงาจันทร์เรือง เหลืองผุด ประดุจทอง
ราตรีมอง ส่องแข คล้ายแลนวล
ไม้ริมฝั่ง ยังฝืน คอยยืนต้น
รอจันทร์หล่น ทนอยู่ มิรู้หวน
เปรียบรักพี่ นี้แน่ มิแปรปรวน
เฝ้ารอนวล ครวญคำ ทุกค่ำคืน
พิรุณกลางราตรี
